Uçucuların, ağırlıkla kalp ve nöropsikiyatrik hastalıklardan mesleği bıraktığını vurgulayan Çetingüç, dünyada örnekleri olmasına rağmen, Türkiye’de uçucuların meslek hastalıklarının bilimsel yönden incelenmemesini eleştirdi.
İngiliz British Havayolları’nın, pilot ve uçuş mühendislerinin ölüm nedenleri üzerine geriye dönük 43 yıllı kapsayan bir çalışmasını hatırlatan Çetingüç, uçuculukta görevli 7 bin 362 personelden ölmüş 719’unun hastalık, ölüm ve yaşam skorlarının İngiltere’deki uçucu olmayan erkeklerle karşılaştırıldığını ifade etti.
‘KOZMİK RADYASYON TEHLİKESİ’
Çetingüç, ilgili araştırmada, ölen uçucularda siroz, beyin-kolon-mesane ve testis tümörleri ile melanomanın fazlalılığına dikkat çekildiğini belirterek, Kanada’daki başka bir çalışmada, değişik zamanlarda ölmüş 341 pilotun ölüm nedenleri arasında kanserin yüksek çıktığına dikkat çekti.
İzlanda, Norveç, İsveç, Denimarka ve Bulgaristan’da da askeri ve sivil uçuculara yönelik araştırmaların hiçbir komplekse kapılmadan yapıldığını vurgulayan Havacılık Tıbbı Derneği Başkanı Muzaffer Çetingüç, havacılık teknolojisi geliştikçe yüksek irtifa uçuşlarının arttığını, bunun da uçuş ekibinin daha fazla kozmik radyasyona uzun süre maruz kalmasına yol açtığını söyledi.
Çetingüç, uçuş aletlerinin yaydığı elektromanyetik dalgalar, ultraviyole ışınları, ozon gazı, jet yakıtı emisyonu, uçağın yapı elemanlarından buharlaşan kimyasalların da uçucular üzerinde uzun zamanda zararlar oluşturduğunu belirtti.
Türkiye’de benzer bilimsel çalışmaların çeşitli kaygılarla yapılmaması veya yaptırılmamasını eleştiren Çetingüç, ticari havayolu şirketlerine, uçucu personelinin sağlıklarıyla ilgili konuları yakından takip etmesi gerektiğini tavsiye etti.
